VI NIEDZIELA WIELKANOCNA

(J 14,23-29)

Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.     

      Dobrze wiemy, że nasze twarze wyrażają bardzo dużo. Widać na nich dokładnie, co dzieje się w głębi serca. Niektórzy, będąc tego świadomi, ćwiczą się w wątpliwej sztuce zakładania masek. Żeby tylko nie pokazać innym, co kryją ich wnętrza. Pewnie i Tobie się to zdarza. W jakich momentach odwracasz twarz? W jakich momentach spuszczasz wzrok, aby nie patrzeć komuś w oczy?

Twoja twarz

Jaki ma wyraz? Co na niej zobaczyłaś, kiedy spojrzałaś w lustro? Co poczułeś/aś? Czy uśmiechasz się do siebie? A jak myślisz, czy ludziom wokół miło jest patrzeć Tobie w oczy? Co w nich znajdują? Ciepłe przyjęcie czy mroźny dystans? Co Ty w nich znajdujesz? Szczerość, wesoły błysk, pokój, głębię? A może znużenie, zazdrość, strach, pożądanie?

 

   W tej refleksji chodzi o to, żebyś zobaczył/a, na ile przez Twoją twarz i oczy przebija się spojrzenie Boga. Słowo mówi, że Jezus będzie mieszkał w Twoim sercu z Ojcem. Że przyjdzie do Ciebie Duch Święty. Że kiedy będziesz blisko Trójcy, nie będziesz musiał/a się bać, ale będziesz miał/a pokój i radość. Że będziesz kochać. Wiesz dobrze, że nasze twarze wyrażają bardzo dużo. Także i to, czy w głębi serca jest Bóg. Doskonale to widać. I nawet jeśli ktoś założy maskę, która ma udawać Boga, to szybko przemienia się ona w karykaturę. Nie da się bez końca udawać, że się kocha.

Powiedz Panu o wszystkim, co poczułaś na tej modlitwie, przyglądając się twarzy, którą również On kocha – Twojej twarzy. Jeśli na Twojej twarzy i w oczach mało jest Boga – Miłości, poproś Go, aby zamieszkał w Twoim sercu i wniósł w nie pokój, radość, miłość.