3 NIEDZIELA ADWENTU - RADOŚĆ

                                                                                           (Łk 3,10-18)

... Nauczycielu, co mamy czynić? On im odpowiadał: Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono. Pytali go też i żołnierze: A my, co mamy czynić? On im odpowiadał: Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie. Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym. Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

   Co mamy czynić? To pytanie ludzie zadawali Janowi Chrzcicielowi, ponieważ widzieli w nim człowieka, który jest bardzo blisko Boga i wierzyli, że będzie im wstanie pomóc. Do Jana przychodzili między innym celnicy i żołnierze, czyli ludzie, którzy mieli coś na sumieniu. Dziś jest podobnie. Wiele osób czuje w sercu, że nie wszysto w ich relacji z Bogiem jest wporządku.Pytają, szukają świadków, poszukają możliwości zbliżenia się do Króla Świata. Pomyśl o swoich poszukiwaniach Boga. Co chciałbyś zmienć w relacji z Bogiem? Czego w niej brakuje?  

    Jan jest naprawdę w bliskiej relacji z Bogiem, nie tylko nawołuje do lepszego życia, ale przede wszystkim sam jest świadkiem Bożej miłości. Dzięki temu wie, co przeszkadza ludzią w kontakcie z Bogie, wie, co nie pozwala spotykać się ze Zbawicielem w codzienności. Prorok rozumie dlaczego Ci ludzie mimo szczerych chęci nie mogą wejść w autentyczny kontakt ze Stwórcą. To co niszczy nasz kontakt ze Wszechwiecznym to grzech. “Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono”,“Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie”. To jasne wskazanie - przestańcie grzeszyć. Nie można być w bliskiej relacji z Bogiem, a jednocześńie wykorzystywać i nie szanować człowieka, który żyje tuż obok mnie. Św Jan od Krzyża mówił, że dla wzrostu w wierze, konieczne jest oczyszczenie moralne. Nie wystarczy mówić: Panie! Panie!

Czy w Twoim życiu są rzeczy, z którch trzeba się rozliczyć? Sprawy, które odkładasz, bo są trudne, lecz one wracają co jakiś czas i znów nie dają Ci spokoju?

    Napewno doświadczyłeś w swoim życiu sytuacji w których próbowałeś coś zmienić. Np. już więcej nie popełniać jakiegoś grzechu, zachowywać się w pewniem sposób, czy chociaży modlić się systematycznie. Przez pewien czas wszystko idzie dobrze, ale później znów waraca na swoje stare miejsce, a ty zostajesz ze zniechęceniem. Potem reygnujesz z pomysłów zmiany czegokolwiek. Myślisz: najwidoczniej nieda się już nic z tym zrobić.

Ojcowie Pustyni mówili: “Poznaj swoje grzechy, ale nigdy nie walcz z nimi samemu (bez Boga)” bo to Ci się nigdy nie uda. Jezus przyszedł na świat właśnie dlatego, że ludzie nie byli wstanie poradzić sobie z własnymi grzechami. Zbawić – czyli wprowadzić porządek, naprawić to co zepsute, zmienić na dobre to co jest złe i to jest rola Boga, nie nasza! My mamy: pytać, słuchać i robić to, co Bóg od nas chce. Mamy cały czas czuwać i przygotowywać miejsce na przyjście Boga – Uzdrowiciela i Zbawcy.

  Pozwól, żeby Jezus sam zajął się tym, co wymaga Jego interwencji, a ty czekaj z zaufaniem!