NIEDZIELA MĘKI PAŃSKIEJ

                         

 

                                                                                                                      (Mt27,11-14)
Jezusa zaś stawiono przed namiestnikiem. Namiestnik zadał Mu pytanie: «Czy Ty jesteś królem żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Tak, Ja nim jestem». A gdy Go oskarżali arcykapłani i starsi, nic nie odpowiadał. Wtedy zapytał Go Piłat: «Nie słyszysz, jak wiele zeznają przeciw Tobie?» On jednak nie odpowiedział mu na żadne pytanie, tak że namiestnik bardzo się dziwił.

   W podanym fragmencie z liturgii słowa niedzieli palmowej Jezus zostaje postawiony przed namiestnikiem rzymskim. Sprawa tego człowieka z Nazaretu nie jest już tylko kwestią religijną. Dotyka ona również społeczeństwa i polityki. Jezus staje się  niewygodny dla ówczesnych. Zostaje postawione przed nim pytanie: czy ty, Jezus z Nazaretu rzeczywiście jesteś królem? Być może w wielu liderach żydowskich, a nawet i rzymskich pojawił się niepokój o to, że Jezus wywiera zbyt wielki wpływ na lud, że gromadzi takie rzesze ludzi. Jezus odpowiada, że jest królem. Spójrzmy na królowanie Jezusa. Jak bardzo różni się ono od królowania ludzkiego. On nie panuje przez przemoc, manipulację, kłamstwo, siłę. Chrystus jest królem, który włada przez miłość.
   Pomyślmy o tym jak my królujemy w naszym życiu? Jak panujemy nad sobą? Jak zarządzamy swoim czasem? Jak kierujemy innymi? Czy jest to panowanie pełne pokoju, cichości, nie narzucania się, prawdy…?
   Jezus jest oskarżany przez arcykapłanów i starszych. Są to ci, którzy są odpowiedzialni za prowadzenie ludu do Boga. Oni natomiast nie rozpoznają w Jezusie Boga. Nie znają miłości. Nie wiedzą co znaczy kochać. Nie wiedzą kim jest Ojciec. Wyznają Boga, ale jedynie językiem. Sercem są daleko od prawdy i pokoju.
   Jeśli ktoś nie kocha, oskarża. Przypomnijmy sobie czy czasem w naszym życiu nie oskarżamy siebie bądź innych? Czy w naszych słowach można znaleźć potępienie innych osób?
                Bóg kocha, usprawiedliwiając. Jest nieskończonym przebaczeniem.
Zwróćmy uwagę na postawę Jezusa w tej scenie. On nic nie mówi, gdy jest niesłusznie oskarżany. Jezus pełni wolę Ojca. Wie, że prawda się obroni, że kłamstwo i fałszywe oskarżenie jest skazane na niepowodzenie. Przyjmuje oskarżenia. Zauważmy zdziwienie Piłata. Postawa Jezusa zadziwia i daje do myślenia. Być może prawda nie jest wcale głośna, oskarżająca i pełna goryczy?
   Do czego zaprasza Cię postawa Jezusa? W których momentach twojego życia potrzebujesz łaski wyciszenia, zamkniętych ust?
                                         Prośmy Jezusa o serce proste i ciche.