5 Niedziela Zwykła

            (Łk 5,1-11)

  ... Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów! A Szymon odpowiedział: Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci. Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny. I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. Lecz Jezus rzekł do Szymona: Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił. I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.

     Wokół Chrystusa zawsze – no, prawie zawsze – było mnóstwo ludzi. Dzisiaj nadal tak jest , Kościół, co by o nim nie mówić, jest wielki i liczny. Jak widzę Samego Siebie w tym tłumie? Chcę wsiąść do łodzi z Nim, czy mam wrażenie, że nie mogę się dopchać? Czy może wiem, że nic nie znaczę i nikogo nie obchodzę? Jakim wzrokiem patrzy On na mnie?

On zawsze i wszędzie myśli i dba o wszystkich – czujesz to?  

     Jezus wchodzi do łodzi Piotra, a jakoś nie widać żeby zapytał czy może. Potem wydaje polecenie Piotrowi i jego załodze. Daje rady komuś, kto zna się na tym, czym się zajmuje – Piotr to rybak, a w dodatku zmęczony rybak. Co sprawiło, że Piotr ani razu nie protestował? Przecież wiemy, że był porywczy i gwałtowny, że potrafił wyrażać swoje zdanie? Co takiego mówił Jezus, że wszyscy go słuchali? 

Co On mówi do mnie? Jak mówi to, co mówi? Jest ciekawy, interesujący, pouczający, mądry? A może nudzi, moralizuje, straszy?

Skoro rybacy uczynili to, co uczynili, czyli zrobili to, co kazał im Jezus okazało się, że spełniły się ich plany i pragnienia. I to w sposób, który przekraczał ich najśmielsze oczekiwania.

  W księdze proroka Aggeusza Bóg zwraca się do Izraela: Siejecie wiele, lecz plon macie lichy; przyjmujecie pokarm, lecz nie ma go do sytości; pijecie, lecz nie gasicie pragnienia; okrywacie się, lecz się nie rozgrzewacie; […] Wyglądaliście wiele, a oto macie mało, a kiedy [i to niewiele] znieśliście do domu, Ja to rozproszyłem. Dlaczego tak się dzieje?  Dlaczego tak się dzieje?
  Bóg zaprasza Izraela do pewnego rodzaju hazardu: zaryzykujcie i oddajcie to, co Mi się należy i sprawdźcie Mnie czy nie będę wam wtedy błogosławił.
  Zaryzykowałeś kiedyś i potraktowałaś poważnie słowa Jezusa? Może to dobry czas, żeby chociaż raz dać Mu szansę i sprawdzić Jego obietnice.